Intermittent explosive disorder in adult
เป็นพฤติกรรมก้าวร้าวเกิดขึ้นซ้ำๆ
เกิดจากอารมณ์รุนแรงที่ควบคุมไม่ได้ แยกจาก premeditated aggression (วางแผน) หรือ defensive aggression (มีภัยคุกคาม)
พบอุบัติการณ์ 1-4% ตลอดช่วงชีวิต
อายุเฉลี่ย 17 ปี มักเป็นในผู้ชายอายุ < 60 ปี
การวินิจฉัย
- อาการมักเริ่มจากมีสิ่งกระตุ้นเล็กๆน้อยๆ ตามด้วยอารมณ์เดือดดาล ฉุนเฉียว ความคิดพรุ่งพร่าน การสื่อสารมักไม่ดี ร่วมกับ อาการทางกาย เช่น ชา สั่น ใจสั่น แน่นหน้าอก
- จะทำร้ายคนหรือสัตว์ ด่า ทำลายข้าวของ ปกติจะมีอาการ < 30 นาที
หลังจากนั้นจะรู้สึกอ่อนเพลีย ทุกข์ใจ เสียใจ และอับอาย ซึ่งมีเกณฑ์การวินิจฉัย
คือ แบบไม่รุนแรงเป็นเฉลี่ย > 2 ครั้งต่อสัปดาห์ นาน 3
เดือน หรือ รุนแรงขนาดทำร้าย ทำลายข้าวของ > 3 ครั้ง ใน 12 เดือน
- ส่วนใหญ่ถ้าความรุนแรงน้อย ความถี่จะมาก แต่ถ้าความรุนแรงมาก ความถี่จะน้อย ซึ่งส่วนใหญ่มักเป็นทั้งสองแบบ
- โรคร่วมทางจิตเวชที่พบบ่อย
ได้แก่ alcohol
abuse, unipolar major depressive disorder, social anxiety disorder, specific
phobia, และ generalized anxiety disorder
นอกจากนี้ยังต้องประเมินเรื่อง suicide ด้วย
- โรคทางกายที่มีความสัมพันธ์ ได้แก่ arthritis, chronic lung
disease, chronic pain, diabetes mellitus, heart disease, hypertension, peptic
ulcer, และ stroke
การรักษา แนะนำให้รักษาด้วยยา
คือ SSRI (fluoxetine) ในรายที่ไม่ตอบสนองใน 6-12 สัปดาห์ ให้ phenytoin รองมาคือ oxcarbazepine
ร่วมกับ cognitive-behavioral therapy (CBT) คือ
การปรับพฤติกรรมและความคิด การฝึกผ่อนคลาย ฝึกทักษะการเผชิญความเครียด
การป้องกันการเป็นซ้ำ
พยากรณ์โรค ระยะเป็นเฉลี่ย
12-20 ปี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น